Opnieuw dreigt het Nederlandse stikstofbeleid tegen de klippen te lopen. Dezelfde deskundigen die het zogenoemde PAS (Programma Aanpak Stikstof) onderuit haalden, Valentijn Wösten, Johan Vollebroek en Ton van Hoof, hebben tientallen bezwaren aangespannen aan tegen nieuw verleende vergunningen. Wösten:"En dat gaan er op korte termijn honderden worden".
Vooral de prestaties van zogenoemde luchtwassers zouden overschat worden. De uitstoot van ammoniak uit dichte stallen wordt volgens Wösten minder ver omlaaggebracht dan voorgespiegeld. Verleende vergunningen voldoen daarmee niet aan de reeds bekende wetenschappelijke inzichten, aldus Wösten.
“Bij het verlenen van de huidige vergunningen wordt geen rekening gehouden met wetenschappelijke inzichten over de werkelijke werking van de luchtwassers”, zegt Valentijn Wösten in de uitzending van Pointer op NPO Radio1 van zondag 17 januari.
Luister hier de uitzending van Pointer terug:
Al tientallen juridische procedures opgestart tegen nieuwe stikstofvergunningen
Raoul Beunen, universitair hoofddocent en onderzoeker omgevingsbeleid aan de Open Universiteit wijst hierbij op een flink aantal studies van de universiteit Wageningen. “Verschillende onderzoeken van de universiteit Wageningen, gedaan bij verschillende diersoorten en verschillende stalsoorten, laten zien dat het (de prestaties van de luchtwassers, red.) systematisch wordt overschat”. Het rendement van de luchtwassers is lager dan verwacht en zo’n vergunning is daardoor kwetsbaar stelt Beunen.
‘Ambitieniveau veel te laag’
Ook de nieuwe stikstofwet, die vlak voor de Kerst werd aangenomen door de Tweede Kamer gaat het tij niet keren volgens Beunen en Wösten. Het ambitieniveau is veel te laag, stellen beiden. Slechts bij 50 procent van de Natura 2000-gebieden mag geen overbelasting door stikstof meer plaatsvinden in 2030. “Over die andere 50 procent wordt dus niks gezegd, en ook niet hoe de stikstofreductie wél plaats zou moeten vinden”, aldus Wösten.
8 miljard aan vergunningen
Daarnaast zien zij een groot probleem ontstaan doordat de minister de vergunningen verhandelbaar heeft gemaakt. “Als je een rekensom maakt van wat de stikstofhandel doet op dit moment en wat er aan vergunningen is verleend, dan kom je op een bedrag van tenminste 8 miljard uit”, aldus Wösten. Die 8 miljard zou het totaal zijn van de mogelijk te verhandelen stikstofdepositie. Het systeem is onlangs opgezet en vergelijkbaar met de handel in CO2-emissierechten.
In de ogen van Wösten krijgen de boeren hiermee een groot financieel voordeel, terwijl er nog geen scherpe deal is gemaakt over hoe zij de stikstofdepositie omlaag moeten gaan brengen. Het wordt uiteindelijk de belastingbetaler die hiervoor opdraait, stelt Wösten, op het moment dat een minister het probleem wel serieus gaat aanpakken.
