We krijgen dagelijks veel tips binnen over uiteenlopende onderwerpen. En lang niet altijd over de onderwerpen die we momenteel onderzoeken. Ook deze tips willen we u niet onthouden. Want wellicht herkent u een verhaal, heeft u iets vergelijkbaars meegemaakt, of kunt u ons meer inzicht geven over een bepaald onderwerp. Zo kunnen we uiteindelijk met een aantal van deze tips weer een nieuw onderzoeksdossier openen. Blijf ons dus vooral tippen. Want ons onderzoek begint bij u.

‘Iedere nacht piept en kraakt het hier. De muren zitten vol met scheuren, deuren gaan niet meer dicht. Ons huis breekt doormidden en zakt langzaam weg.’ Tipgever Pieter Dekker uit het Friese Spanga weet niet wat hij meemaakt. ‘De oorzaak? Sinds die extreme droogte van afgelopen zomer is het ineens hard gegaan. En we kunnen nergens terecht met onze schade. De overheden sturen ons met een kluitje in het riet.’

Ieder jaar worden er in Nederland zo'n 35.000 gedetineerden vrijgelaten. Eenmaal buiten de poort is het vaak lastig om aan een baan of een woning te komen. Het risico op recidive wordt hierdoor vergroot. De helft gaat binnen twee jaar opnieuw de fout in. Hoe komt het dat ex-gedetineerden maar moeilijk aansluiting vinden in onze maatschappij?

Wij onderzoeken of overname van het dienstverband van werknemers kan worden misbruikt om er als bedrijf of organisatie financieel beter van te worden.

Moet Nederland nieuwe kerncentrales bouwen om de klimaatdoelen te halen? Volgens voorstanders kan het niet anders, want met wind- en zonne-energie redden we het niet. Bij de opwekking van kernenergie komt amper CO2 vrij, dus dat zou een oplossing kunnen bieden. Tegenstanders wijzen juist op de bijkomende risico’s: het risico op een ramp, het afval dat duizenden jaren radioactief blijft, en de hoge kosten van de bouw van centrales.

Met enige regelmatig zien we ze opduiken in de lokale pers: berichten over rottes everzwijnen in bossen waar ze al een eeuw niet meer zijn gesignaleerd. Natuurliefhebbers reageren verheugd, maar boeren kijken met argusogen naar ‘de nieuwe wildernis’ aan de rand van hun bedrijven. Wij vragen ons af: zijn die wilde zwijnen een probleem?

Steeds meer kinderen met fysieke- of psychische problemen, zoals autisme en hoogbegaafdheid, krijgen een vrijstelling van de leerplicht. Dat betekent als kinderen niet leerbaar zijn. Maar het schijnt ook te worden afgegeven als scholen niet meer weten wat ze met een kind aan moeten en dus 'handelingsverlegen' zijn. Wij onderzoeken wat de gevolgen zijn voor ouders en kinderen die niet meer naar school gaan. 

Wie een goede middelbare school zoekt heeft hem zo gevonden. Want alle schoolprestaties worden bijgehouden. Vooral het slagingspercentage speelt een grote rol. Maar wat zegt dat cijfer? Is een school waar iedereen het examen haalt ook meteen een goede school? Of proberen scholen met trucs het aantal geslaagden zo hoog mogelijk te houden?

Persoonlijke verzorging vinden we belangrijk. En als het even kan, willen we er graag mooier, slanker en jonger uitzien dan we zijn. Daar spelen fabrikanten van cosmetische producten handig op in. Consumenten gebruiken soms wel tien verschillende producten per dag. Van tandpasta en douchegel tot crèmes en make-up. Gemiddeld zitten er tien tot vijftig verschillende bestanddelen in een product. Bij complexe parfums kan dat oplopen tot wel 170 ingrediënten. Maar: wat weten we eigenlijk van de cosmetica die we dagelijks gedachteloos op ons lichaam smeren? Wat zit er in? En is dat eigenlijk wel gezond?

De ouders van kinderen met veel behoefte aan zorg en begeleiding worden vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Want wie gaat die uitgebreide zorg leveren en betalen? Komt het van de gemeente? De zorgverzekeraar? Of toch de Rijksoverheid? Ouders worden wanhopig van de hoeveelheid regels waar ze aan moeten voldoen en de ingewikkelde aanvragen die ze moeten indienen om de zorg voor hun kinderen goed te regelen. Ook krijgen de kinderen te maken met veel wisselende hulpverleners, waardoor de continuïteit van de zorg in gevaar is.

Reizen met het Openbaar Vervoer en betalen met de OV-chipkaart. Reuzehandig! Maar toch klopt er iets niet. Voor exact hetzelfde ritje met dezelfde vervoerder betaal je steeds andere bedragen. Hoe kan dit? De Monitor zoekt het uit.

Het gaat niet goed met de verkeersveiligheid in Nederland. Het aantal ernstig gewonden en het aantal doden in het verkeer is de laatste jaren gestegen. Burgers, gemeenten en deskundigen roepen dat er weer meer gehandhaafd moet worden. De meeste ongevallen komen door te hard rijden, alcoholgebruik en afleiding (mobiele telefoon). Zou meer handhaving leiden tot minder slachtoffers in het verkeer? En zo ja waarom gebeurt dat dan niet meer? Het aantal bekeuringen daalde van 9,6 miljoen in 2007 naar 6,6 miljoen in 2015. Het aantal staandehoudingen is van 1,5 miljoen in 2007 gedaald naar 250.000 in 2015.

Pleeggezinnen zijn hard nodig om kinderen op te vangen. Maar er is in Nederland al jaren een groot tekort. Hierdoor komen kinderen op wachtlijsten of blijven ze langer dan nodig in de gesloten opvang. Pleegzorg Nederland streeft naar 3500 nieuwe pleeggezinnen per jaar. Maar dat aantal wordt steevast niet bereikt. Opvallend: jaarlijks stoppen ruim 2000 gezinnen er mee. Vorig jaar waren dat er bijna net zoveel als het aantal nieuwe aanmeldingen van pleegouders. Hoe kan dit?

Hoe effectief werkt het kinderpardon dat gewortelde asielkinderen moet beschermen tegen uitzetting? In 2016 kwam slechts 1 kind voor de regeling in aanmerking. Het kinderpardon trad in 2013 in werking want kinderen die al 5 jaar in ons land zijn zouden te veel geworteld zijn in de Nederlandse cultuur menen wetenschappers. Toch komen maar weinig tot geen kinderen in aanmerking voor het kinderpardon? Hoe komt dat? Wat stelt de regeling eigenlijk voor?

Gemeentes en provincies hebben veel invloed op onze leefomgeving, maar de controle daarop staat onder druk en dat leidt mogelijk tot meer misstanden. Wij willen hier meer over te weten komen.

De politie begeeft zich niet alleen op straat, maar de laatste jaren ook steeds meer online. Er worden politieberichten op internet geplaatst en wijkagenten tonen hun werk op social media zoals Twitter, Facebook en Instagram. De politie wil transparant zijn en hoopt op meer aansluiting met de samenleving. Hoe gaan agenten te werk als zij twitteren of als zij een vlog maken? Wordt altijd voldoende rekening gehouden met de privacy van mensen die via politieberichten online verschijnen?