Voor strandtenten zijn de wintermaanden meestal niet de allerdrukste periode. En daarom heeft Brendon Pompe (28) van het Noordwijkse Bij Hoogies eindelijk eens de tijd om goed uit te zoeken in welke verpakking hij zijn huisgemaakte frieten nou het beste kan verkopen. Hij wil het milieu zo min mogelijk belasten, daarom stapte hij vorig jaar over op composteerbare bakjes. Maar nu twijfelt hij: was dat wel zo’n goede zet?

We komen met Brendon in contact voor ons onderzoek naar de Plasticplaag. Na een uitzending over wie het zwerfplastic opruimt en een uitzending over waar ons plastic afval belandt, richten we ons nu op de composteerbare plastics. Die klinken marketeers namelijk als muziek in de oren, maar we krijgen signalen dat het milieu er geen baat bij heeft.

Uitgelicht

Een klant doet boodschappen in een plasticvrije winkel van Ekoplaza. / Foto: ANP

Je composteerbare bakje wordt gewoon verbrand (en niet gerecycled)

Ook jonge ondernemer Brendon ging, milieubewust als hij en zijn compagnon zijn, op onderzoek uit. ‘Vorige winter zijn we overgestapt op compostables (wegwerpproducten die te composteren zijn, red.). Onze zaak zit aan het strand, dus de kans is groot dat mensen een frietje dat ze bij ons kopen, meenemen naar de zee en daar opeten.’ Niet iedereen gooit alles even netjes weg, en ook als het wel in de vuilnisbak belandt, kan afval eruit waaien, meent Brendon. ‘Daarom dachten we: compostables zijn misschien beter voor het milieu dan plastic. Als het dan in de zee komt, ligt het er in ieder geval minder lang in.'

Per boot uit China

Een mooie gedachte, maar hoe meer kritische vragen Brendon ging stellen, hoe gedesillusioneerder hij raakte. ‘Ik hoorde dat de compostables die wij kopen, gemaakt worden in China. Het moet dus helemaal per boot hierheen komen. Dat lijkt me niet erg duurzaam.’ Hij belde eens wat rond en ontdekte daarnaast dat plastic dat van rietsuiker gemaakt wordt, qua voetafdruk niet per se beter is voor het milieu dan fossiel plastic. ‘Ze konden me niks vertellen over de omstandigheden: wordt er speciaal land voor gewonnen? Wordt er veel water gebruikt? Dat heeft allemaal invloed op hoe duurzaam zo’n materiaal uiteindelijk is.’

Maar het meest verbaasd was Brendon toch wel over waar zijn composteerbare snackbakjes uiteindelijk belanden, als ze wel netjes de kliko in gaan: ‘Ook al scheid je het en komt het daadwerkelijk op de composthoop van de afvalverwerker dan wordt het er alsnog uitgevist, hoorde ik, en gaat het spul op de vrachtwagen naar Duitsland waar het in de verbrandingsoven gaat.’ We zoeken contact met de afvalverwerker van Brendon en die geeft inderdaad aan dat ze niet blij zijn met de composteerbare plastics.

Twijfel: toch weer gewoon plastic?

Al met al is Brendon flink aan het twijfelen geslagen. Hij kon zich fijn onderscheiden van concurrenten met zijn composteerbare bakjes, maar doet hij ook echt goed voor het milieu? ‘Misschien is plastic toch beter, denk ik nu. Dat gooien mensen misschien eerder in de afvalbak dan iets wat zogenaamd afbreekbaar is, en het wordt in ieder geval gerecycled. Marketing is mooi, maar het gaat mij om de waarheid.’

Makers